Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English

3 Poems contain up plucked

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.61-28.61

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.61

German Translation

[1] ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آن چه ما پنداشتیم

[2] تا درخت دوستی بر کی دهد
حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم

[3] گفت و گو آیین درویشی نبود
ور نه با تو ماجراها داشتیم

[4] شیوه چشمت فریب جنگ داشت
ما غلط کردیم و صلح انگاشتیم

[5] گلبن حسنت نه خود شد دلفروز
ما دم همت بر او بگماشتیم

[6] نکته‌ها رفت و شکایت کس نکرد
جانب حرمت فرونگذاشتیم

[7] گفت خود دادی به ما دل حافظا
ما محصل بر کسی نگماشتیم

[1] The eye of expectation of friendship from friends we had
Verily ,'twas mistake that which we thought .

[2] Let us see ,when fruit ,the tree of friendship will give
Now ,we have departed and a seed zikr va fikr we have sown .

[3] Not the way usage of the darvish is discussion of complaint of the true Beloved ,or of the murshid
If not ,to narrate passed circumstances to thee we had .

[4] The way of thy eye ,battle's deceit had ,
This we knew not and peace ,we sowed .

[5] Not of itself ,heart - fascinating became the rose - bush of thy beauty
On it ,the breath of blessing ,we established .

[6] Subtleties passed and complaint ,none made
Aside ,dignity we put not .

[7] The true Beloved said Hafiz to Us ,thou thyself gavest thy heart
To none ,the tax - collector ,we sent .

[1] Freundschaft hab' ich von Freunden erwartet, Leider! hab' ich hierin mich geirret.

[2] Ach wann tragen die Bäume der Freundschaft, Jetzt erst hab' ich den Saamen gepflanzet.

[3] Leere Rede geziemt nicht Derwischen, Was geschehen, ist einmal geschehen.

[4] Deine Augen betrogen mit List uns, Doch wir meinten, dies wäre nur Friede,

[5] Deine Schönheit betrog sich allein nicht, Mit betrogen ward muthiger Sinn auch.

[6] Vieles spricht man, doch keiner beklagt sich, Denn wir haben die Huld nicht vergessen,

[7] Mein, so sprach sie, Hafis, du bist mein nun, Keinen Sammelnden hab' ich bestellet.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.47-10.47

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.47

German Translation

[1] صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد
دل شوریده ما را به بو در کار می‌آورد

[2] من آن شکل صنوبر را ز باغ دیده برکندم
که هر گل کز غمش بشکفت محنت بار می‌آورد

[3] فروغ ماه می‌دیدم ز بام قصر او روشن
که رو از شرم آن خورشید در دیوار می‌آورد

[4] ز بیم غارت عشقش دل پرخون رها کردم
ولی می‌ریخت خون و ره بدان هنجار می‌آورد

[5] به قول مطرب و ساقی برون رفتم گه و بی‌گه
کز آن راه گران قاصد خبر دشوار می‌آورد

[6] سراسر بخشش جانان طریق لطف و احسان بود
اگر تسبیح می‌فرمود اگر زنار می‌آورد

[7] عفاالله چین ابرویش اگر چه ناتوانم کرد
به عشوه هم پیامی بر سر بیمار می‌آورد

[8] عجب می‌داشتم دیشب ز حافظ جام و پیمانه
ولی منعش نمی‌کردم که صوفی وار می‌آورد

[1] At morning time ,a perfume from the true Beloved's tress ,the breeze the fragrant murshid whereby the traveller's heart blossometh brought
Into action ,our heart distraught for Thee brought .

[2] When my heart heeded not the murshid ,and turned to sensuality from the garden of the chest ,I up - plucked that pine - branch the heart intent on evil
From grief for which ,every rose that blossomed ,only the labour - load of the thorn brought .

[3] From the roof of his palace ,I beheld the moon's splendour the Beloved's face
From shame of which ,its face to the wall ,the resplendent sun brought .

[4] From fear of the plunder of His eye ,I released my bloody sinful heart
But at the time of turning back it my heart ,weeping blood spilled blood on the path .In this way ,it the heart it His eye brought .

[5] In season and out of season ,forth to the voice of the minstrel and of the Saki I went
For ,with difficulty ,on account of the heavy road ,news ,the messenger brought .

[6] The way of graciousness and of kindness ,altogether is the gift of the true Beloved
Whether the Muslim rosary He ordered or ,the Christian cord ,He brought .

[7] May God pardon the frown of his eye - brow ,although powerless it made me
Perchance in grace ,to me sick ,a message from the true Beloved it brought .

[8] Last night ,I wondered at Hafiz's cup and goblet :
But ,I argued not .For them ,like a Sufi ,in exceeding delight and desire he brought .

[9] From envy of the perfume of the thread of the true Beloved's hair ,to the wind of the air ,gave
The breeze every musky pod that ,from Tatari ,He the true Beloved brought .

[1] Es hat mir einen Duft der Ost vom Freund gebracht, Und hat mein irres Herz dadurch zu sich gebracht,

[2] Ich riß aus meinem Busen das Pistazienreis, Denn jede Blüthe hat mir Schmerzen nur gebracht.

[3] Ich sah auf ihrem Dach den hellen Glanz des Monds, Wie ihrer Sonne Schein aus Schaam ganz aufgebracht;

[4] Mein Herz ward von der Frucht des Lieberaub's befreyt, Doch da es blutete, ward es in Hut gebracht.

[5] Auf's Wort des Schenken geh' ich manchesmal hinaus, Denn schwer wird Nachricht uns von jenem Weg gebracht.

[6] Was der Geliebte schenkt, ist nichts als milde Huld, Es sey durch Rosenkranz, durch Gürtel zugebracht.

[7] Verzeih's den Brauen Gott! sie haben mich entseelt, Allein sie haben auch Liebkosung mir gebracht. O schöne Zeit, da durch das Lockenhaar des Freund's Mein Herz den Feind selbst zum Geständniße gebracht. Der Ost voll Eifersucht auf seines Haares Duft Streut Moschus aus, den er von Tartarn hergebracht.

[8] Das Glas gab gestern mir gar wunderlich Hafis, Ich zankte nicht, er hat es als Sofi gebracht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.140-10.140

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.140

German Translation

[1] رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید

[2] صفیر مرغ برآمد بط شراب کجاست
فغان فتاد به بلبل نقاب گل که کشید

[3] ز میوه‌های بهشتی چه ذوق دریابد
هر آن که سیب زنخدان شاهدی نگزید

[4] مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید

[5] ز روی ساقی مه وش گلی بچین امروز
که گرد عارض بستان خط بنفشه دمید

[6] چنان کرشمه ساقی دلم ز دست ببرد
که با کسی دگرم نیست برگ گفت و شنید

[7] من این مرقع رنگین چو گل بخواهم سوخت
که پیر باده فروشش به جرعه‌ای نخرید

[8] بهار می‌گذرد دادگسترا دریاب
که رفت موسم و حافظ هنوز می‌نچشید

[1] Arrived the glad news that come hath spring ; and up - sprung the verdure
If the allowance arrive ,its expenditure will be the rose and wine .

[2] Ascendeth the piping of the bird .The leathern flagon of wine is where
Falleth clamour upon the bulbuls the rose's veil ,who drew back

[3] From the heavenly fruits ,what delight gaineth
That one who ,the apple of a lovely one's chin ,tasted kissed not .

[4] Complain not of grief .For in the path of search ,
That one who endured not trouble even to a little ease ,arrived not .

[5] To - day ,from the cheek of the moon - like Saki the Beloved pluck a rose
For ,around the face of the rose - garden the cheek the line of violet the beard sprouteth .

[6] My heart from the hand ,the Saki's glance so ravished ,
That ,to any other ,power of talking ,and of listening ,mine is none .

[7] This patched religious garment ,coloured like the rose ,I will burn
For ,for even a single draught ,the Pir ,wine - selling ,purchaseth it not .

[8] The spring passeth .O justice - dispenser help :
For ,departed hath the season and not yet hath Hafiz tasted wine .

[9] O friend many are the wonders of love's path
Among those wonders is this from before the deer of this plain of love the fierce male lion fleeth .

[10] O guide of the holy path for God's sake ,a little help .
For ,limit to love's desert ,visible is none .

[11] Drink wine give the cup of gold to Hafiz
For ,out of mercy ,the sin of the Sufis ,the king hath forgiven .

[12] From the garden of his beauty ,Hafiz plucked not a rose
Perchance in this sward of the world or of the beloved the wind of humanity bloweth not .

[1] Freudige Kunde ist da, Der Frühling kommt, das Grün entsprießt, Kommt die Belohnung nur ein, Sie geh' auf Wein und Rosen auf!

[2] Stimmen der Vögel sind da! Wo ist die Liegerstatt des Weins? Klagen versendet Bülbül, Wer riß der Rosen Schleier weg? Rosengefärbet sey nun Die blaue Kutte mit dem Wein, Weil der weinschenkende Greis Dafür nicht einmal Hefen gab.

[3] Welchen Geschmack von der Frucht Des Paradieses hat der Mann, Der in den Apfel des Kinns Des Liebchens nie gebißen hat.

[4] Klage nicht über den Schmerz, Denn auf dem Weg der Liebe hat Keiner gefunden die Ruh, Der nicht zuvor gelitten hat, Führer des innersten Wegs, Um Gottes willen komm' zu Hülf! Denn ich sehe kein End', In meiner Liebe Wüstenei'n, Trinke den Wein, und verschenk' Den goldnen Becher an Hafis, Weil ein König aus Huld Den Schuldigen verzeihen muß. Von des Geliebten Gesträuch Erhielt Hafis kein einz'ges Blatt, Ihm hat auf diesem Gefild Der Gnade Ostwind nicht geweht.

[5] Sammle das Rosengeschlecht Vom Mondgesicht des Schenken ein, Weil in dem Umfang der Flur Der Veilchen Flaum so lieblich sprießt. Gehe den Weg nicht allein, Zum fernen Bau der Liebe hin, Sicher verlohren ist, wer Dahin sich ohne Führer wagt.

[6] Durch die Gespräche des Freunds Ward ihm mein Herz so zugethan, Daß ich die Anderen nun Nicht hören und nicht sprechen mag. O mein Gefährte! der Weg Der Liebe hat der Wunder viele, Denn es verschrecket der Löw' Auf dieser Haid', der Hirschen viel.